Yazımız 1 Eylül 2024 tarihinde güncellenmiştir.

Jorge Amado Sözleri…
10 Ağustos 1912 doğumlu olan Jorge Amado Brezilyalı yazardır.
Brezilya’nın kuzeydoğu bölgelerinin yaşantısını işlediği eserleriyle öne çıkan yazar, uluslar arası övgü kazanan pek çok romanın yazarıydı.
Başlangıçta kakao tarım işletmeleri sahipleri döneminde Bahia’daki yaşamı işleyen, toplumsal yergili romanlar yazdı. Daha sonra lirik, düşünce ve mizah yüklü bir üslupla kaleme aldığı Dona Flor ve İki Kocası gibi romanlarıyla ün kazandı. Amado, 2001’de Brezilya’nın Salvador kentinde öldü.

Jorge Amado Sözleri

İyi ya da kötü her şeyin sonu vardır.

 

Yaşam güzeldi, yaşamak gerekliydi.

 

…aşk bir öpücükten doğar ve hıçkırıkla sona erer.

 

İçi bomboştu, çiçeksiz Vazo gibiydi, bomboş.

 

Ben, banknot değil, bozuk para saymak için dünyaya gelmişim.

“Ahlak gevşiyor, töreler yozlaşıyor; dışarıdan gelen serüvenciler içimize sızıyor.”

 

Çocuklara belli bir amaç doğrultusunda ırkçı önyargıları aşılayan eğitimden tiksiniyorum.

 

Tarih, vicdanları söz konusu olduğunda, yaptırımların insanları yıldırmadığını göstermektedir.

 

Güç benim hayatım, acı benim kaderim
Ben bir zenciyim, bir işçi söyle sayın albayım
Ah söyle lütfen ne zaman toplayacağım
Sevdamın ürününü

 

Bomboş bir okyanusun uçsuz bucaksızlığında, dingin, neler gördüğümü bilmiyorsun – görülmesi gerekeni, görmeyeceksin.

 

Yasaya aykırı davrandığımızı biliyorduk, ama bunun sorumlusu biz değildik. Yasaya boyun eğme ile, vicdanımıza boyun eğme arasında bir seçim yapmak zorunda bırakılmıştık.

 

Para sahibi olmak aslına bakarsan, kötü şey değildir, yalnız başka hiçbir şeyi istememek şartıyla. Hayatta gözü paradan başka bir şey görmeyen adam, tasalı beyzadedir; paranın lafını duydu mu, gözü görmez, kulağı duymaz olur. Onun için bu dolaylarda bunca sıkıntı var ya.

 

Sevginin insanın karakterinde meydana getirdiği değişikliği bilmeyen var mı? Kederli bilinen neşeli olur; buna karşılık coşkun bir sevinç içindeki de üzgün bir insan halini alır; iyimserin kötümser; kötümserin de iyimser olduğu görülür. Korkak, cesaretlenir ve kararsız da kararlı bir insan haline gelir.

 

Ben karayım,
Her şeyi kara görürüm,
Hepimiz karayız,
Dünyanız kara,
Hayatımız kara,
Yoksulluk, yoksulluk kara,
Zenci, benim,
Melez ben,
Hintli ben,
Camını silen ben,
Arabanı yıkayan,
Balkonunda düşen ben,
Beyaz adam,
Temiz adam,
Pembe adam,
Parlak adam,
Gıcır gıcır bir para gibi,
Yaşayan sensin!
Geberen ben!
Ülkenin sahipleriydik,
Davetsiz konuklar olduk.